Nog één dag en dan mag ik examen doen van de opleiding Prince II. Mijn leerdoel was om de taal van ICT projecten te leren en te begrijpen waarom ze kiezen voor een in mijn ogen overgeformaliseerde bureaucratische methode. Ik heb er een dubbel gevoel aan over gehouden.
Prince versimpelt de werkelijkheid. Alles past in voorgedefinieerde hokjes. Er zijn precies 7 thema’s, precies 7 processen, precies 5 maatregelen om risico’s te beheersen. Niet meer en niet minder. Het maakt de wereld overzichtelijk. Prince werpt een keurig afgebakend net over de werkelijkheid. Met het begrippenkader is meteen een gemeenschappelijke taal gegeven, waardoor de communicatie binnen het project een stuk eenvoudiger wordt.
Het is net als bij de vierkantjes uit Management by Squares! Hak de wereld in hapklare brokken en praat erover alsof er geen andere manier van kijken meer mogelijk is. Dat is fijn. De gedeelde manier van kijken zorgt voor een fijn groepsgevoel. We spreken dezelfde taal.
De methodiek pretendeert volledig te zijn. Dat is wat me tegen de haren in strijkt. De lijstjes, limitatieve opsommingen en voorgeschreven definities roepen weerstand bij me op. In mijn beleving onstaat verandering door het vertellen van -nieuwe- verhalen. Juist door samen op zoek te gaan naar betekenis, leren we te zien wat er is, wat er kan zijn. Taal moet gemaakt worden. Niet opgelegd. Communiceren is -letterlijk- gemeenschappelijk maken.
Prince II lijkt op het eerste oog ook de antithese van Lean management. Waar de focus bij Lean ligt op het creëren van klantwaarde, op het weghalen van alles wat niet direct meerwaarde heeft voor de klant, zo ligt de focus bij Prince op beheersing, op plannen, rapportages en documentatie, op ‘managementproducten’ die in Leantermen verspilling zijn, omdat ze niets toevoegen aan de klantwaarde.
Prince II is de taal die op Caluwé’s blauwe wereld wordt gesproken. Ik geloof niet in aanpakken die vergeten dat er ook gele en groene en rode werelden zijn. Zelf ben ik vooral een witte manager. Volgens de Maya astrologie ben ik zelfs een Witte Cosmische Magiër. Dat klinkt toch beter dan Prince II practitioner.
Maar toch, toch is het prettig om de afvinklijstjes van Prince II bij de hand te hebben. Het voelt goed om met een checklist in de hand zeker te stellen dat alles gedaan is wat van de projectmanager verwacht mag worden. Voor even, om het knagende gevoel dat het nooit af is, dat er altijd meer aan de hand is dan gezegd wordt, om die onrust van je af te schudden.